بسم الله الرحمن الرحیم

اوّلین نشست از سلسله نشست های علمی پیرامون نهج البلاغه با حضور سرکارخانم دکتر احمدی از اساتید مرکز پژوهش و مطالعات تخصصی نهج البلاغه، وابسته به مدرسه علمیه حضرت خدیجه کبری سلام الله علیها در تاریخ دوشنبه ۲۵ مهر ۱۴۰۱ برگزار گردید. 

ایشان در راستای معرّفی خطبه دوم نهج البلاغه مطرح نمودند که این خطبه شریف بعد از جنگ صفین و آن همه بی وفایی اصحاب بیان گردیده است. آغاز خطبه چنان که دأب آن حضرت است، با حمد الهی آغاز می شود و سه دلیل حمد را چنین بیان می فرمایند: طلب فزونی نعمت – تسلیم در برابر عزّت – مصونیت از معصیت خداوند.
در ادامه، امام علیه السلام به فقر ذاتی بنده و غنای ذاتی خداوند توجّه می دهند و اینکه بنده باید یقین داشته باشد که اگر خدا استعانت بجوید، حتماً کفایت می شود. نخستین کفایت خداوند نسبت به بنده در وادی هدایت است. اگر بنده ای به شرف هدایت نائل گردید، هیچ عامل گمراه کننده ‏ای بر او کارگر نیست.
دو دلیل دیگر برای حمد، آن است که بهترین عمل در میزان اعمال است و برترین اندوخته انسان است. مطلب بعد شهادت خالصانه به توحید است و آثار چهارگانه آن: ۱- عامل تثبیت ایمان ۲- کلید و دریچه خیر و احسان خداوند ۳- سبب خشنودی و رضایت خداوند ۴- عامل دفع شیاطین از وجود انسان
توحید و شهادت دادن خالصانه به آن آثار فوق را دربردارد.