بسم الله الرحمن الرحیم

امام علیه السلام هرگز «نمی دانم» نمی گوید.

و مَؤیلُ حکمه: امام علیه السلام پناهگاه و محل استقرار حکم الهی است. (احکام الهی به وسیله امام علیه السلام در حوزه های مختلف فقهی، اقتصادی، اجتماعی و … استخراج و تفصیل داده می شود.

کهوف کتبه: امام علیه السلام کهف حصین کتاب های آسمانی است؛ یعنی علم همه کتاب های آسمانی پیش از قرآن نیز در اختیار امام علیه السلام است و می تواند براساس آنها حکم فرماید و قضاوت نماید.

جِبالُ دینه: ویژگی کوه، ثبات، رسوخ، حفظ آرامش زمین، خنثی کردن فشارهای درونی و بیرونی زمین و منبع نهرها و چشمه ‏ها و گوهرها و … است. اهل بیت علیهم السلام کوه های دین خداوند هستند.

بهم اقام الخناء …: تهدیدهای درون دینی که منجر به برداشت های ناروا از دین و بدعت ها می شود، به وسیله اهل بیت علیهم السلام خنثی می گردد.

آنان میزان و معیارند و عملکرد هر یک از آنان در دوران حیات خود، موجب راست قامتی دین می شود.

در نقطه مقابل خط فکری اهل بیت علیهم السلام کسانی هستند که پرده های حیا و اخلاق را می درند و در دل بذرهای فجور می کارند و با آب غرور (غفلت و فریب) آن را آبیاری می کنند.

روشن است اگر جلوی غفلت و غرور گرفته شود، بذر گناه جوانه نمی زند، بلکه می خشکد، ولی وقتی بذر آن رشد کند، محصول شومی خواهد داشت به نام هلاکت و نابودی. این یک قاعده است.