کلاس اخلاق ویژه کادر و اساتید حوزه علمیه حضرت خدیجه سلام الله علیها، روز دوشنبه ۹ آبان در حوزه برگزار گردید.

در این جلسه، سرکار خانم تقوی ضمن اشاره به گزیده ای از مباحث جلسه قبل، فرمودند:

در حیات طبیعی، انسان ها به دو گروه تقسیم می شوند. یک گروه، انسان هایی هستند که با تبعیت از دین و انسان کامل، تزکیه نفس را طی می کنند. این ها در همین دنیا به مراتب عالیه و حیات و چشم برزخی و موت ارادی می رسند و مسلط بر عوالم هستی می شوند و قدرت اراده بالایی دارند. قدرت تفکر و اندیشه در آن ها به شکل بالاتری از همه ی انسان هایی که به زندگی طبیعی بسنده کرده اند هست.

بنابراین ما که می خواهیم در مسیر دین حرکت کنیم، بدون استاد، بدون برنامه اصولی مدون منطقی، بدون جدیت و پشتکار به جایی نمی رسیم. چون دین، فرمول قابل اعتماد می خواهد. نقشه قابل اعتماد می خواهد. اگر این گونه عمل کنیم، هر قدمی که ما برمی داریم، خداوند دو قدم جلوتر از ما، راه را برایمان روشن می کند.

همچنین خانم تقوی در ادامه به مبحث حُجُب (ظلمانی و نوری) پرداختند. ایشان در بخشی از صحبت های خود بیان کردند:

حجاب در دنیا برای آدم مومن و غیرمومن وجود دارد. در واقع تنزل از عوالم هستی موجب حجاب برای انسان شده است. وقتی انسان به عالم دنیا آمد، این نور می رود زیر حجاب و همه زیر حجاب هستند. ایمان و کفر در خروج از حجاب، نقش اساسی بازی می کند.

حجاب ها دو گونه هستند: حجاب های ظلمانی و حجاب های نورانی.

حجاب های ظلمانی از نوع معاصی هستند. حجب ظلمانی، حجب سخت تری هستند. چون انسان ها با آن انس گرفتند. حجب ظلمانی با توبه، قابل رفع هستند.

حجب نورانی کمالات و فضائل هستند مثل نماز و عبادت و همه ی کارهای خوب. این ها حجب نورانی است. نورانی هستند، چون عبادت هستند. چون توحید هستند. اما اگر این اعمال را به خود نسبت دهید که مثلا من این اعمال را انجام داده ام، موجب حجاب می شود.

ایشان همچنین راه عبور از این حجب را را تعریف نمودند:

۱- یکی مرگ است.  هر انسانی که می میرد، به جهانی می رود که اصلا حجابی وجود ندارد و خدا را ملاقات می کنند.

حالا آن هایی که انسان های ناشایسته ای باشند و مظهر غضب خدا باشند، خدا را با چهره غضب مشاهده می کنند که آن جهنم برزخی است.

اما آن هایی که در وجودشان اسماء رحمت الهی را تجلی داده باشند، آن ها خدا را با اسماء جمالش ملاقات می کنند که تجلی آن می شود بهشت برزخی.

۲- راه دوم؛ تزکیه و موت ارادی است.

موت ارادی یعنی انسان از تعلقات بمیرد. انسان از معاصی و رذائل و تعلقات و حب دنیا ببُرد و این هم یک شبه و بدون استاد و برنامه مدون اصولی و بدون جدیت و پشتکار امکان پذیر نیست.